Swabhavik Chesta Lyrics in Gujarati | સ્વાભાવિક ચેષ્ટા લિરિક્સ ગુજરાતીમાં

Swabhavik Chesta Lyrics in Gujarati | સ્વાભાવિક ચેષ્ટા લિરિક્સ ગુજરાતીમાં

પદ-૧

પ્રથમ શ્રી હરિને રે, ચરણે શીશ નમાવું;

નૌતમ લીલા રે, નારાયણની ગાઉં. ૧

મોટા મુનિવર રે, એકાગ્ર કરી મનને;

જેને કાજે રે, સેવે જાય વનને. ૨

આસન સાધી રે, ધ્યાન ધરીને ધારે;

જેની ચેષ્ટા રે, સ્નેહ કરી સંભારે. ૩

સહજ સ્વભાવિક રે, પ્રકૃતિ પુરુષોત્તમની;

સુણતા સજની રે, બીક મટાડે જમની. ૪

ગાઉં હેતે રે, હરિના ચરિત્ર સંભારી;

પાવન કરજો રે, પ્રભુજી બુદ્ધિ મારી. ૫

સહજ સ્વભાવે રે, બેઠા હોય હરિ જ્યારે;

તુલસીની માળા રે, કર લઈ ફેરવે ત્યારે. ૬

રમુજ કરતાં રે, રાજીવનેણ રૂપાળા;

કોઈ હરિજનની રે, માગી લઈને માળા. ૭

બેવડી રાખી રે, બબે મણિકા જોડે;

ફેરવે તાણી રે, કોઈક માળા તોડે. ૮

વાતો કરે રે, રમુજ કરીને હસતા;

ભેળી કરી રે, માળા કરમાં ઘસતા. ૯

ક્યારેક મીંચી રે, નેત્રકમળને સ્વામી;

પ્રેમાનંદ કહે રે, ધ્યાન ધરે બહુનામી. ૧૦

પદ-૨

સાંભળ સૈયર રે, લીલા નટનાગરની;

સુણતાં સુખડું રે, આપે સુખસાગરની. ૧

નેત્રકમળને રે, રાખી ઉઘાડા ક્યારે;

ધ્યાન ધરીને રે, બેસે જીવન બા’રે. ૨

ક્યારેક ચમકી રે, ધ્યાન કરતાં જાગે;

જોતા જીવન રે, જન્મમરણ દુ:ખ ભાગે. ૩

પોતા આગળ રે, સભા ભરાઈ બેસે;

સંત હરિજન રે, સામું જોઈ રહે છે. ૪

ધ્યાન ધરીને રે, બેઠા હોય હરિ પોતે;

સંત હરિજન રે, તૃપ્ત ન થાય જોતે. ૫

સાધુ કીર્તન રે, ગાય વજાડી વાજા;

તેમને જોઈને રે, મગન થાય મહારાજા. ૬

તેમની ભેળા રે, ચપટી વજાડી ગાય;

સંત હરિજન રે, નીરખી રાજી થાય. ૭

ક્યારેક સાધુ રે, ગાય વજાડી તાળી;

ભેળા ગાય રે, તાળી દઈ વનમાળી. ૮

આગળ સાધુ રે, કીર્તન ગાય જ્યારે;

પોતા આગળ રે, કથા વંચાય ત્યારે. ૯

પોતે વાર્તા રે, કરતા હોય બહુનામી;

ખસતા આવે રે, પ્રેમાનંદના સ્વામી. ૧૦

પદ-૩

મનુષ્યલીલા રે, કરતા મંગલકારી;

ભક્ત સભામાં રે, બેઠા ભવભયહારી. ૧

જેને જોતા રે, જાયે જગ આસક્તિ;

જ્ઞાન વૈરાગ્ય રે, ધર્મ સહિત જે ભક્તિ. ૨

તે સંબંધી રે, વાર્તા કરતાં ભારી;

હરિ સમજાવે રે, નિજજનને સુખકારી. ૩

યોગ ને સાંખ્ય રે, પંચરાત્ર વેદાંત;

એ શાસ્ત્રનો રે, રહસ્ય કહે કરી ખાંત. ૪

જ્યારે હરિજન રે, દેશદેશના આવે;

ઉત્સવ ઉપર રે, પૂજા બહુવિધ લાવે. ૫

જાણી પોતાના રે, સેવકજન અવિનાશી;

તેમની પૂજા રે, ગ્રહણ કરે સુખરાશી. ૬

ભક્ત પોતાના રે, તેને શ્યામસુજાણ;

ધ્યાન કરાવી રે, ખેંચે નાડી પ્રાણ. ૭

ધ્યાનમાંથી રે, ઉઠાડે નિજજનને;

દેહમાં લાવે રે, પ્રાણ ઈન્દ્રિય મનને. ૮

સંત સભામાં રે, બેઠા હોય અવિનાશ;

કોઈ હરિજનને રે, તેડવો હોય પાસ. ૯

પહેલી આંગળી રે, નેત્રતણી કરી સાન;

પ્રેમાનંદ કહે રે, સાદ કરે ભગવાન. ૧૦

પદ-૪

મોહનજીની રે, લીલા અતિ સુખકારી;

આનંદ આપે રે, સુણતાં ન્યારી ન્યારી. ૧

ક્યારેક વાતો રે, કરે મુનિવર સાથે;

ગુચ્છ ગુલાબના રે, ચોળે છે બે હાથે. ૨

શીતળ જાણી રે, લીંબુ હાર ગુલાબી;

તેને રાખે રે, આંખ્યો ઉપર દાબી. ૩

ક્યારેક પોતે રે, રાજીપામાં હોયે;

વાતો કરે રે, કથા વંચાવે તોયે. ૪

સાંભળે કીર્તન રે, પોતે કાંઈક વિચારે;

પૂછવા આવે રે, જમવાનું કોઈ ત્યારે. ૫

હાર ચઢાવે રે, પૂજા કરવા આવે;

તેના ઉપર રે, બહુ ખીજી રીસાવે. ૬

કથા સાંભળતાં રે, હરે હરે કહી બોલે;

મર્મ ક્થાનો રે, સુણી મગન થઈ ડોલે. ૭

ભાન કથામાં રે, બીજી ક્રિયા માંયે;

ક્યારેક અચાનક રે, જમતાં હરે બોલાયે. ૮

થાય સ્મૃતિ રે, પોતાને જ્યારે તેની;

થોડુંક હસે રે, ભક્ત સામું જોઈ બેની. ૯

એમ હરિ નિત નિત રે, આનંદ રસ વરસાવે;

એ લીલા રસ રે, જોઈ પ્રેમાનંદ ગાવે. ૧૦

પદ-૫

સાંભળ સજની રે, દિવ્ય સ્વરૂપ મોરારી;

કરે ચરિત્ર રે, મનુષ્ય વિગ્રહ ધારી. ૧

થયા મનોહર રે, મોહન મનુષ્ય જેવા;

રૂપ અનુપમ રે, નિજજનને સુખ દેવા. ૨

ક્યારેક ઢોલિયે રે, બેસે શ્રી ઘનશ્યામ;

ક્યારેક બેસે રે, ચાકળે પૂરણકામ. ૩

ક્યારેક ગોદડું રે, ઓછાડે સહિતે;

પાથર્યું હોય રે, તે પર બેસે પ્રીતે. ૪

ક્યારેક ઢોલિયા રે, ઉપર તકિયો ભાળી;

તે પર બેસે રે, શ્યામ પલાંઠી વાળી. ૫

ઘણુંક બેસે રે, તકિયે ઓઠીંગણ દઈને;

ક્યારેક ગોઠણ રે, બાંધે ખેસ લઈને. ૬

ક્યારેક રાજી રે, થાય અતિશે આલી;

સંત હરિજનને રે, ભેટે બાથમાં ઘાલી. ૭

ક્યારેક માથે રે, લઈ મેલે બે હાથ;

છાતી માંહી રે, ચરણ કમળ દે નાથ. ૮

ક્યારેક આપે રે, હાર તોરા ગિરધારી;

ક્યારેક આપે રે, અંગના વસ્ત્ર ઉતારી. ૯

ક્યારેક આપે રે, પ્રસાદીના થાળ;

પ્રેમાનંદ કહે રે, ભક્તતણા પ્રતિપાળ. ૧૦

પદ-૬

એવા કરે રે, ચરિત્ર પાવનકારી;

શુકજી સરખા રે, ગાવે નિત્ય સંભારી. ૧

ક્યારેક જીભને રે, દાંત તળે દબાવે;

ડાબે જમણે રે, પડખે સહજ સ્વભાવે. ૨

છીંક જ્યારે આવે રે, ત્યારે રૂમાલ લઈને;

છીંક ખાય રે, મુખ પર આડો દઈને. ૩

રમૂજ આણી રે, હસે અતિ ઘનશ્યામ;

મુખ પર આડો રે, રૂમાલ દઈ સુખધામ. ૪

ક્યારેક વાતો રે, કરતા થકા દેવ;

છેડે રૂમાલને રે, વળ દેવાની ટેવ. ૫

અતિ દયાળુ રે, સ્વભાવ છે સ્વામીનો;

પરદુ:ખહારી રે, વારી બહુનામીનો. ૬

કોઈને દુ:ખીયો રે, દેખી ન ખમાય;

દયા આણી રે, અતિ આકળા થાય. ૭

અન્ન ધન વસ્ત્ર રે, આપીને દુ:ખ ટાળે;

કરૂણા દ્રષ્ટિ રે, દેખી વાનજ વાળે. ૮

ડાબે ખભે રે, ખેસ આડસોડે નાખી;

ચાલે જમણા રે, કરમાં રૂમાલ રાખી. ૯

ક્યારેક ડાબો રે, કર કેડ ઉપર મેલી;

ચાલે વહાલો રે, પ્રેમાનંદનો હેલી. ૧૦

પદ-૭

નિત્યનિત્ય નૌતમરે, લીલા કરે હરિરાય;

ગાતાં સુણતાં રે, હરિજન રાજી થાય. ૧

સહજ સ્વભાવે રે, ઉતાવળા બહુ ચાલે;

હેત કરીને રે, બોલાવે બહુ વહાલે. ૨

ક્યારેક ઘોડે રે, ચડવું હોય ત્યારે;

ક્યારેક સંતને રે, પીરસવા પધારે. ૩

ત્યારે ડાબે રે, ખભે ખેસને આણી;

ખેસને બાંધે રે, કેડ સંગાથે તાણી. ૪

પીરસે લાડુ રે, જલેબી ઘનશ્યામ;

જણસ જમ્યાની રે, લઈ લઈ તેના નામ. ૫

ફરે પંગતમાં રે, વારંવાર મહારાજ;

સંત હરિજનને રે, પીરસવાને કાજ. ૬

શ્રદ્ધા ભક્તિ રે, અતિ ઘણી પીરસતાં;

કોઈના મુખમાં રે, આપે લાડુ હસતાં. ૭

પાછલી રાત્રિ રે, ચાર ઘડી રહે જ્યારે;

દાતણ કરવા રે, ઉઠે હરિ તે વારે. ૮

ન્હાવા બેસે રે, નાથ પલાંઠી વાળી;

કર લઈ કળશો રે, જળ ઢોળે વનમાળી. ૯

કોરે વસ્ત્રે રે, કરી શરીરને લુવે;

પ્રેમાનંદ કહે રે, હરિજન સર્વે જુવે. ૧૦

પદ-૮

રૂડા શોભે રે, નાહીને ઉભા હોવે;

વસ્ત્ર પહેરેલું રે, સાથળ વચ્ચે નીચોવે. ૧

પગ સાથળને રે, લુહીને સારંગપાણી;

કોરા ખેસને રે, પહેરે સારી પેઠે તાણી. ૨

ઓઢી ઉપરણી રે, રેશમી કોરની વ્હાલે;

આવે જમવા રે, ચાખડીએ ચડી ચાલે. ૩

માથે ઉપરણી રે, ઓઢી બેસે જમવા;

કાન ઉઘાડા રે, રાખે મુજને ગમવા. ૪

જમતા ડાબા રે, પગની પલાંઠી વાળી;

તે પર ડાબો રે, કર મેલે વનમાળી. ૫

જમણા પગને રે, રાખી ઉભો શ્યામ;

તે પર જમણો રે, કર મેલે સુખધામ. ૬

રૂડી રીતે રે, જમે દેવના દેવ;

વારે વારે રે, પાણી પીધાની ટેવ. ૭

જણસ સ્વાદુ રે, જણાય જમતાં જમતાં;

પાસે હરિજન રે, બેઠા હોય મનગમતા. ૮

તેમને આપી રે, પછી પોતે જમે;

જમતા જીવન રે, હરિજનને મન ગમે. ૯

ફેરવે જમતાં રે, પેટ ઉપર હરિ હાથ;

ઓડકાર ખાય રે, પ્રેમાનંદનો નાથ. ૧૦

પદ-૯

ચળું કરે રે, મોહન તૃપ્ત થઈને;

દાંતને ખોતરે રે, સળી રૂપાની લઈને. ૧

મુખવાસ લઈને રે, ઢોલિયે બિરાજે;

પૂજા કરે રે, હરિજન હેતે ઝાઝે. ૨

પાંપણ ઉપર રે, આંટો લઈ અલબેલો;

ફેંટો બાંધે રે, છોગું મેલી છેલો. ૩

વર્ષા ઋતુને રે, શરદ ઋતુને જાણી;

ઘેલા નદીનાં રે, નિર્મળ નીર વખાણી. ૪

સંત હરિજનને રે, સાથે લઈ ઘનશ્યામ;

ન્હાવા પધારે રે, ઘેલે પૂરણકામ. ૫

બહુ જળક્રીડા રે, કરતાં જળમાં ન્હાય;

જળમાં તાળી રે, દઈને કીર્તન ગાય. ૬

નાહીને બા’રે રે, નીસરી વસ્ત્ર પહેરી;

ઘોડે બેસી રે, ઘેર આવે રંગલહેરી. ૭

પાવન જશને રે, હરિજન ગાતા આવે;

જીવન જોઈને રે, આનંદ ઉર ન સમાવે. ૮

ગઢપુરવાસી રે, જોઈને જગ આધાર;

સુફળ કરે છે રે, નેણાં વારમવાર. ૯

આવી બિરાજે રે, ઓસરીયે બહુનામી;

ઢોલિયા ઉપર રે, પ્રેમાનંદના સ્વામી. ૧૦

પદ-૧૦

નિજ સેવકને રે, સુખ દેવાને કાજ;

પોતે પ્રગટ્યા રે, પુરુષોત્તમ મહારાજ. ૧

ફળિયામાંહી રે, સભા કરી વિરાજે;

પૂરણ શશી રે, ઉડુગણમાં જેમ છાજે. ૨

બ્રહ્મરસ વરસી રે, તૃપ્ત કરે હરિજનને;

પોઢે રાત્રે રે, જમી શ્યામ શુદ્ધ અન્નને. ૩

બે આંગળિયું રે, તિલક કર્યાની પેરે;

ભાલ વચ્ચે રે, ઊભી રાખી ફેરે. ૪

સૂતાં સૂતાં રે, માળા માગી લઈને;

જમણે હાથે રે, નિત ફેરવે ચિત્ત દઈને. ૫

ભૂલ ન પડે રે, કેદી એવું નેમ;

ધર્મકુંવરની રે, સહજ પ્રકૃતિ એમ. ૬

ભર નિદ્રામાં રે, પોઢ્યા હોય મુનિરાયે;

કોઈ અજાણે રે, લગાર અડી જાયે. ૭

ત્યારે ફડકી રે, જાગે સુંદર શ્યામ;

‘કોણ છે?’ પૂછે રે, સેવકને સુખધામ. ૮

એવી લીલા રે, હરિની અનંત અપાર;

મેં તો ગાઈ રે, કાંઈક મતિ અનુસાર. ૯

જે કોઈ પ્રીતે રે, શીખશે સુણશે ગાશે;

પ્રેમાનંદનો રે, સ્વામી રાજી થાશે. ૧૦

આ પણ જુઓ:

• Chel Chabilo Gujarati Lyrics | છેલ છબીલો ગુજરાતી લિરિક્સ
• Che Shakti Kero Sath Lyrics in Gujarati । છે શક્તિ કેરો સાથ લિરિક્સ ગુજરાતીમાં